Merhaba ben Bobi…

Bu bloğu açmamın amacı bana yardımı olabileceğini düşündüğüm kişilerin (insan ya da Golden fark etmez) beni izleme ihtimalleri… Bir köpek nasıl olur da blog açar diye soracak olursanız…. Şimdiden sayfayı kapatmanızı öneririm…

Söylentiye göre sular henüz kuruyup karalar oluşmamışken, yani yeryüzünün sahibi olduğunu düşünen insan soyu henüz birbirinden bağımsız onlarca, yüzlerce, binlerce ada arasında gidip gelirken atalarım olan Golden Retriever taifesi de parlak tüyleri, akıllı bakışlarıyla kendilerine ait bir adada yaşamlarını sürdürürlermiş.

Büyük büyük büyük babam Tobi’nin büyük büyük babam Mobi’ye, onun da büyük babam Fobi’ye ve büyük babam Fobi’nin de bana anlattığına göre, önce sular çekilmiş, ardından da karalar olanca hızlarıyla birbirlerine yaklaşmaya başlamış. Karalar arasında sudan sınır kalmayınca insanlar ve köpekler bir arada yaşamak zorunda kalmış. Ne var ki insan soyu kendini bir Golden’dan daha akıllı saydığından çevresindeki tüm mahlukatı egemenliği altına almak için türlü yollar denemeye başlamış. O kadar ki, kendini güçlü sananlar kendi türleri arasında da güç ve iktidar ayrımına giderek yıllar, yüzyıllar boyu sürecek sıcak ve soğuk savaşlara, köleliklere, işgallere başlamış. Sonunda dünya denilen yer küre üzerinde ülkeleri oluşturan sınırlar çizilmiş, her birinin kendi bayrağı, dili, ırkı olmuş…

Söylentiye göre karaların birleşmesinden sonra yaşanan kargaşa ve insan istilaları sırasında Golden adası da haritadan silinmiş… Tüm bunlar olurken benim saygın Golden atalarım da özgürlüklerinden fedakarlıkta bulunarak, biraz da coğrafi zorunluluklar ve yaşamlarını sürdürebilme kaygıları nedeniyle insanların denetimine girmiş, onlara evlerinde, iş yerlerinde, sokaklarda, parklarda güvenilir dostlar olarak eşlik etmeye başlamış…

Büyük büyük büyük babam Tobi’nin büyük büyük babam Mobi’ye, onun da büyük babam Fobi’ye ve büyük babam Fobi’nin de bana anlattığına göre, karaların birleşmesinden sonra yok olduğu söylenen Golden adası; Büyük büyük büyük babam Tobi’nin büyük büyük babam Mobi’ye, onun da büyük babam Fobi’ye ve büyük babam Fobi’nin de bana verdiği haritaya göre şu an tam da bulunduğumuz yerde, yani Bursa ili sınırları içerisinde bir yerde bulunuyor. Üstelik Büyük büyük büyük babam Tobi’nin büyük büyük babam Mobi’ye, onun da büyük babam Fobi’ye ve büyük babam Fobi’nin de bana verdiği ve atalarımızdan son ve önemli miras olan altından yapılmış olan kemik parçasının diğer yarısı da yine bu topraklarda bir yerde gömülü beni bekliyor….

Büyük büyük büyük babam Tobi’nin büyük büyük babam Mobi’ye, onun da büyük babam Fobi’ye ve büyük babam Fobi’nin de bana anlattığına göre eğer o altın kemik parçasını bulabilir ve şu an boynumda taşıdığım diğer yarısıyla birleştirebilirsem, bir zamanlar atalarımın üzerinde özgürce yaşadığı kara parçası yeniden bir adaya dönüşecek… Böylece ben ve benim gibi olan tüm Goldenlar ile bu ada üzerinde tıpkı atalarımın da yaptığı gibi insanlardan uzak, özgür ve mutlu bir şekilde yaşayabileceğiz…

Bugün elimde sadece eski bir harita ile insanların her gün okuduğu ve adında gazete dedikleri boyalı kağıtlar üzerindeki birkaç ipucu bulunuyor. Ben de biraz yardım istemenin bir zararı olmaz düşüncesiyle bu blogu açtım…

Öncelikle insanların gazetelerde ve banka reklamlarında sürekli bahsettiği şu Kobi’yi bulmam gerektiğini düşünüyorum. Öyle sanıyorum ki kendisi de benimle aynı türden olup, aynı amaç uğruna gazete ve televizyonlara çıkıp yardım istiyor. Ortak amacımızın bizi birbirimize yaklaştırdığını hissederek, ki biz Goldenler kuvvetli hislerimizle öğünmeyi severiz, onu nerede ve nasıl bulabileceğimi kestirmeye çalışıyorum. Kobi’yi bulursam bu önemli görevde harika bir yoldaş bulmuş olacağımı biliyorum…

Yaşadığım şehir oldukça büyük… Burada birkaç bilge Golden tanıyorum… Kobi’yi öncelikle onlara sordum ve 1970’li yıllardan itibaren aldığı yatırımlarla gelişmeye başlamış olan kentin sanayi bölgelerinde görüldüğünü duyduklarını söylediler… Bu nedenle ben de bir süredir Bursa ili sınırları içindeki sanayi bölgeleri ile devasa fabrikaları tek tek gezme kararı aldım. Bu arada insanların sanayi ve teknolojide büyük ilerleme kaydettiğini de gözlerimle görmüş oldum.

Kobi’nin ve dolayısıyla peşinde olduğum altın kemik parçasının bu sanayi bölgelerindeki fabrikalardan birinde olduğuna inanıyorum… Gittiğim, gezdiğim yerleri bu blogda paylaşarak buradan çıkabilecek ip uçlarını birlikte değerlendirmeyi umuyorum…